Douglas Harding is de ‘uitvinder’ van de ‘Hoofdloze Weg.’ Het is een methodiek gebaseerd op eenvoudige praktische oefeningen en experimenten, die je laten zien wie je werkelijk bent. Als kind is Harding grootgebracht in het isolement van een zeer fundamentalistische sekte: de Plymouth Broederschap. Hij is zich desondanks zeer bewust van zichzelf en verlaat de sekte op 21-jarige leeftijd.
Op zijn 31ste ziet Douglas Harding plotseling helder in dat hij geen gezicht heeft – maar open ruimte is. Een ruimte die zich ergens tussen en boven zijn schouders bevindt. Hij realiseert zich dat hij naar de wereld kijkt vanuit niets!
Vanuit dat inzicht ontwikkelt hij tal van oefeningen en experimenten waarvan Jan zegt: “De manier waarop Douglas Harding speelt met visuele beelden trekt me erg aan. Zelf kan ik mijn verhaal ook het beste in beeldtaal verwoorden.”
