‘Vele wegen, één thuis’ is gebaseerd op gesprekken die Jan van Delden en Lucy Auch hebben gevoerd in Frankrijk in het voorjaar van 2011. 4 mei na afloop van de lezing in Bergen wordt het boek (met een drankje achteraf) officieel gepresenteerd en vertelt Lucy over the making of van ‘Vele wegen, één thuis’.
“Er is één thuis, en de weg er naartoe is niet belangrijk” zegt Jan. En: ”Eenmaal gerealiseerd blijkt er nooit een weg te zijn geweest, en toch zijn er ogenschijnlijk vele wegen”. In het boek staat het verhaal over de ogenschijnlijke wegen van realisatie zoals Jan er over vertelt, maar dan zonder poespas of grapjes en zo radicaal als het altijd verteld wordt. De onbegrensdheid van Jan komt vol tot uiting. Hij ziet Eenheid in alles: een ‘dagelijkse gebeurtenis’, een tv-serie, een ingewikkeld boek. In Vele wegen, één thuis staan Jans woorden, waarvan hij altijd zal zeggen dat ze niet van hem zijn.
In een van de eerste hoofdstukken, de anti-biografie, vertelt Jan over de ogenschijnlijke weg die hij afgelegd heeft. Daarna volgt een pad van herkenning voor vele zoekers. Hoe je bij alles vraagtekens kan zetten: is het waar wat je denkt? Vervolgens wordt er ingegaan op hoe je je juist kunt richten op overeenkomsten in plaats van, zoals we gewend zijn, naar verschillen te kijken. Over de volheid die je ziet als je door de dualiteit heenkijkt, zegt hij: “Alles wat jij hebt, heb ik ook, al is het maar zo’n klein beetje”. Er is geen wereld, er is alleen Bewustzijn. Liefde delen vanuit de achterste stoel die alles draagt laat je vanuit totale onschuld kijken naar de denkbeeldige kijkdoos van de wereld. Het is niet waar, nooit gebeurd. De tekst van Ramana Maharshi waar Jan aan refereert heeft hem, net als teksten uit de Atmananda, de aansteker van Wolter en vele andere dingen, houvast gegeven om uit het verhaal te blijven. Elk verhaal biedt je de kans om te ontoorlogen, te passeren, te vergeven. Praktijkvoorbeelden hiervan staan in het hoofdstuk “Ja maar Jan…”. Verder zijn er twee dialogen opgenomen die de weerstand illustreren die het ego op kan werpen. Een dialoog laat zien hoe je het persoonlijke vanuit het onpersoonlijke, het absolute binnen, kunt aanschouwen. Een andere dialoog gaat over het doorzien van het doenerschap: je wast af, maar je wast niet af, je hebt seks, maar je hebt geen seks, je doet iets, maar je doet niets. “Met deze uitspraak moet je uitkijken” zegt Jan “want sommige mensen zien dat als een vrijbrief om alles te gaan doen, en dat is niet wat bedoeld wordt”. Er wordt duidelijk gemaakt dat contact in de wereld niet mogelijk is, maar dat je, als je de waarneming omdraait (verandert van standpunt), ziet dat de schat in je ligt. Suizen kan hierbij een hulpmiddel zijn, en herhaling dient om het suizen te verankeren. Suizen is zowel het begin als het eindpunt, voor zover daar sprake van kan zijn. Er is noch leraar noch leerling, ook al lijkt dat zo door een ogenschijnlijke dubbelheid die doorzien kan worden in Liefde.
Jan belicht vele ogenschijnlijke wegen naar huis, en onderbouwt die met citaten uit de Odyssee, Atmananda en Een cursus in wonderen. Was voor Jans eerste boek de Odyssee de basis, voor zijn tweede boek de Atmananda, voor dit boek vormen zowel de Odyssee als de Atmananda als Een cursus in wonderen de onderbouwing. In de Atmananda herkent hij de Nestorweg, in Een cursus in wonderen de Menelaosweg en in de Odyssee de weg van Odysseus. Maar alle wegen zijn mogelijk.
Een boek over Thuiskomen, Eenheid, God, Parabrahman, Liefde: wat we wezenlijk zijn, dat delen we. Het bevat tevens een DVD met een lezing van Jan waarin hij thema’s behandelt die rechtstreeks aansluiten bij de thema’s in het boek.
Auteur: Jan van Delden
Redactie: Lucy Auch
Formaat: 230 mm
Gewicht: 689 gram
Verschenen: mei 2013
Druk: 1
ISBN10: 949141108X
ISBN13: 9789491411083